Şu sıralar tempom yüksek. Bratislava’dan Budapeşte’ye, iş değişimlerinden yeni başlangıçlara uzanan yoğun bir dönemdeyim. Bekleme salonundaki bozuk akorlu bir piyano, bana hayatın temposunu hatırlatıyor. Sağduyu, politika ve eleştirinin sınırlarını sorgularken, fark ediyorum: Eleştirmeyi bıraktıkça hayat bana daha çok yaklaşıyor.

Dünyanın en güzel kadını bir büfede çöp taşıyordu; bizdeyse güzellik, aklın izi gibi, çoktan kaybolmuş görünüyor.

Sıradan bir cuma akşamı, iade kuyruğunda sarımsak ezicimle baş başaydım. INTERPOL’lük suçlular gibi paketlenmişti; kullanılmasına rağmen geri çağrılmıştı. O an, eşyaların da terk edilebildiğini, reddedilmenin yalnızca insanlar için olmadığını düşündüm. Hayat, Soho House’da değil; sarımsak ezicinizi iade etmeye kalkıştığınızda ileri gider.

İsimle çağrılmak kadar, görünmez olmak da insanı sarsar. Otopilot anlardan bir iç gözlem.

Engel yoldur. Kendini keşfet, özgün ol ve hayatının direksiyonuna geç. Zaman hiçbir şeyin ilacı değildir, harekete geç!

Hayat, doğru insanlarla kurulan ilişkilerde saklı. Tavla gibi: Zarını seçemezsin, ama hatalarını minimize ederek oyunu kazanabilirsin

Hayatı neden ciddiye aldığımızı sorgulayan bir yazı.

Hayatın karmaşasında kendimizi arıyoruz; içsel çatışmalar, ilişkiler ve anlam arayışıyla dolu bu yolculukta yüzleşmemiz gerekenler var

Havalimanından Notlar

Arzumuz kimindir? Sürüden ayrılmamak ve sürreal üzerine bir hikaye.

Persona non grata nedir? İstenmeyen kişi ne hisseder?

Alternatif güzergah nedir? Neden seçim yaparız?

28 Mayıs seçimleri üzerine derlediğim düşüncelerim, farkındalıklarım veya önyargılarım.

Refah içindeki ülkede artan şiddet olaylarına bulunan çözümün hikayesi.

Neden biz yaşayamazken tüm dünya arkada çalsın isteriz?

Sosyal hayvan nasıl ilişki kurar? İlişki kurmak nedir?

Modern insanın buhranı olan gözlem probleminin tanımı.